Özlemek

Özlemek bir ihtiyaç mıdır? Yoksa, tekrar yaşamak için mi özlüyoruz?
Nedir "özlemek"? Bir terim mi, his mi, ihtiyaç mı?

Sevdiklerimizi, anılarımızı, gittiğimiz yerleri, yiyecekleri her şeyi özlüyoruz. Aklımızda en çok yer eden zamanlarımı özlüyoruz, yoksa geri getirmek istediklerimizi mi?

Özlemlere boğulup, apansızca ağlayabiliyoruz. Olmayacağını bile bile özlemenin bize yararı ne ki, tekrar tekrar yaşamak istiyoruz. Belki sadece, özlemeyi seviyoruz. Özlemek hakkımız mı yoksa, zaten yaşadığımız bir şeyi özlediğimiz için mi "hak" olarak görüyoruz.

Kendimizi kandırmanın hiç bir faydası yok. Üzülmek için üzülüyoruz sadece. Gündelik yaşantımızın içinde kaybolup giderken, farklılık arıyoruz. insanoğluyuz, aç gözlüyüz, hep daha fazlasını istiyoruz. Yaşadığımız, elde ettiğimiz, ve tükettiğimiz zamanları geri getirmek bize aynı tadı vermeyecek. Bunu bile bile, kendimizi kandırmaya devam ediyoruz.

Özlüyoruz, her şeyi özlüyoruz ve geçmişe takılı kalmaktan önümüze bakamıyoruz. Takılıp düşüyoruz, ama önümüzdeki yolun ne kadar engebeli olabileceğini görmeye çalışmak yerine; dönüp arkaya, neden takıldığımıza bakıyoruz.

Kendi sarmalımız da dönüyoruz, itiraf edemesekte bile bile karıştırıyoruz kendimizi. Ağlamayı seviyoruz, üzülmeyi de öyle. 

Insanoğluyuz neticede...