Bir kaseyi doldurmayacak kadar sacma seylerin ardindan
Dokuyoruz gozyaslarimizi...
Gereksiz masallarin hayal kirikliklariyla oynasiyoruz
Sessiz hayallerin cilesini cekip
Zahmetsiz umutlarimiza sovuyoruz...
Kucucuk yarinlarin mutluluguna, isigina bakacakken,
Gozumuzde buyuttugumuz sorunlarin icine gomuluyoruz.
Neden bu kadar karamsar,
Neden bu kadar karanligiz?
Cevap veremeyecek kadar usengec,
Soruyu duymayacak kadar vurdumduymaziz...
Kirlertiyoruz yarinlarimizi
Gercek sandigimiz acilarimizla,
Pesinden kosamadigimiz umutlarimizla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder